Snappen alleen wij als bewoners wat het bijzondere van onze wijk is? Mensen uit andere wijken vinden het bij hen heel leuk. Is ons "wij-gevoel" ontstaan doordat iedere bewoner automatisch lid is van de "Groenstichting" en daarmee een klein stukje verantwoordelijkheid draagt voor de wijk? Of zijn het toch zwembad, tennisbaan en speelvoorzieningen?
Wijzelf wonen hier sinds 1995, daarvoor woonden we een aantal maanden in een flat tegen Kanaleneiland aan in Utrecht. Ook daar was een groot "wij-gevoel", maar dan alleen tussen de mensen in ons eigen trappenhuis: tegenover onze voordeur was die van een man die violist was geweest op cruise-schepen en zijn vrouw die ergens op een administratie van een faculteit werkte. Hij speelde nog regelmatig, de vioolmuziek klonk door hun en onze voordeuren heen: prachtig. Onder hen woonde een vuilnisman met z'n vrouw. Op maandag- en donderdagochtenden, als bij ons het vuil opgehaald werd parkeerden ze de vuilnswagen en kwamen hij en z'n maten bij haar een bakkie drinken. Als heel Nederland naar het WK zat te kijken ging hij in z'n tuintje in z'n neergeklapte tuinstoel liggen genieten van de rust. Boven ons woonde een vrouw die secretaresse was in het kantoorgebouw tegenover de flat, ze had een relatie met de (getrouwde) eigenaar van een regionaal beroemd restaurant. Onder ons woonde een vrouw die een secretariaatsservice runde. Zij had zoveel overgewicht dat ze niet meer kon lopen, haar bureau stond voor het raam. Dat raam ging open om pakjes te ontvangen of mee te geven, en om een praatje te maken. Ze wist veel over de buurtjes, en omdat ze nooit van haar plek kwam was ze een soort spil van "ons trappenhuis", wij als bewoners hadden háár gemeenschappelijk.

In onze wijk zijn gemeenschappelijke voorzieningen die alleen voor ons toegankelijk zijn. Dat schept al een "wij". Daarnaast zitten we op een soort eiland: alleen deze identieke huizenrijen, omgeven door vier wegen. Eenmaal in de wijk verzachten de gebogen lijnen die de binnenpleinen omringen de strakke vormen van de huizen. Een echte claustrofoob krijgt vluchtneigingen maar wij vinden het fijn.