zondag, april 05, 2009

dag 011: onder het balkon


Ik zou het wel willen hoor: een huisje bijvoorbeeld aan de rand van een dorp ofzo, aan de bosrand, en dan met een echte waslijn in het zachtglooiende frisgroene gazon, waar dan net als in de Witte Reus reclame mijn wasje kraakhelder hing te wapperen... Natuurlijk waren wij dan ook een altijd stralend gezin en huppelden wij steeds vrolijk de tuin in en zwierde ik mijn kinderen in het rond.

Die reclamejongens zadelen ons op met ik-weet-niet-wat voor "beelden".

De realiteit is dat mijn tuintje slechts zo'n 60 m2 meet. De "glooiingen" in ons gazon dat de afmetingen van een theedoek heeft bezorgen ons verzwikte enkels. Mijn wasrek roestte al na een jaar en ik ken geen wasmiddel dat opgewassen is tegen de vlekken in tennissokken waar een kind mee het veldje is opgerend.


Het is bij ons heel anders dan in de reclame, maar ik ben elke dag blij met ons plekje en ons tuintje.