Iedereen kent wel die momenten dat je iets ziet liggen op straat of in de struiken en dat je denkt...
Normaal gesproken ga ik geen straatvuil fotograferen op film (op een rolletje zitten maar 12 opnames), maar voor dit stilleven heb ik een uitzondering gemaakt. "Het" kreeg van mij één shot tot z'n beschikking, morgen kijken of 'ie is gelukt. De kleuren zijn zo mooi, het is alsof het fruit van een oud schilderij op straat is gekwakt.
Ik fotografeer nu voor dit project eigenlijk uitsluitend nog op film. Als ik met m'n digitale camera of m'n mobieltje aan het fotograferen ben kost dat ook tijd, en het is moeilijk om ermee te stoppen, of de omstandigheden nou gunstig zijn of niet. Het kost verder niets dus schiet je er vaak maar op los. Als ik dan een uur later aan het "echte" werk begin moet ik in een heel ander soort concentratie komen.
Mobieltjes-foto's hebben dan vaak weer een heel leuke beeldkwaliteit, en het kost me ook weinig energie, het is spelen. Dus de gekleurde wasknijpers mochten erop.
Voor de kijkers thuis is het op deze manier minder interessant, maar ja, ik moet gewoon eerst kijken welke kant dit project op gaat.
Over het algemeen ben ik héél blij met de foto's die ik in huizen en tuinen heb gemaakt. De locatie kan prachtig zijn, toch kun je niet helemaal inschatten hoe het er op de foto uit zal zien. Het komt ook voor dat ik door m'n lens kijk en er weinig van verwacht, de foto tóch neem, maar dan het ingescande negatief bekijk en mezelf "waaaaaauw" hoor zeggen. En soms mislukken er ook foto's, zijn ze te licht of te donker.
Het zou kunnen dat er op deze blog alleen nog maar kiekjes verschijnen, misschien ga ik wel meer prijsgeven, het is even afwachten, ook voor mijzelf.
Ik word nu al wel gedwongen m'n aandacht op iets anders te richten dan op de schuttingen en schuurtjes, er zit inmiddels zo veel blad aan de bomen en struiken dat er nog maar weinig te zien is. Daar kan ik pas na de herfst weer mee verder. Natuurlijk zijn er oneindig veel interieurs te fotograferen, maar ook buiten zie ik steeds weer nieuwe onderwerpen.
Normaal gesproken ga ik geen straatvuil fotograferen op film (op een rolletje zitten maar 12 opnames), maar voor dit stilleven heb ik een uitzondering gemaakt. "Het" kreeg van mij één shot tot z'n beschikking, morgen kijken of 'ie is gelukt. De kleuren zijn zo mooi, het is alsof het fruit van een oud schilderij op straat is gekwakt.
Ik fotografeer nu voor dit project eigenlijk uitsluitend nog op film. Als ik met m'n digitale camera of m'n mobieltje aan het fotograferen ben kost dat ook tijd, en het is moeilijk om ermee te stoppen, of de omstandigheden nou gunstig zijn of niet. Het kost verder niets dus schiet je er vaak maar op los. Als ik dan een uur later aan het "echte" werk begin moet ik in een heel ander soort concentratie komen.
Mobieltjes-foto's hebben dan vaak weer een heel leuke beeldkwaliteit, en het kost me ook weinig energie, het is spelen. Dus de gekleurde wasknijpers mochten erop.
Voor de kijkers thuis is het op deze manier minder interessant, maar ja, ik moet gewoon eerst kijken welke kant dit project op gaat.
Over het algemeen ben ik héél blij met de foto's die ik in huizen en tuinen heb gemaakt. De locatie kan prachtig zijn, toch kun je niet helemaal inschatten hoe het er op de foto uit zal zien. Het komt ook voor dat ik door m'n lens kijk en er weinig van verwacht, de foto tóch neem, maar dan het ingescande negatief bekijk en mezelf "waaaaaauw" hoor zeggen. En soms mislukken er ook foto's, zijn ze te licht of te donker.
Het zou kunnen dat er op deze blog alleen nog maar kiekjes verschijnen, misschien ga ik wel meer prijsgeven, het is even afwachten, ook voor mijzelf.
Ik word nu al wel gedwongen m'n aandacht op iets anders te richten dan op de schuttingen en schuurtjes, er zit inmiddels zo veel blad aan de bomen en struiken dat er nog maar weinig te zien is. Daar kan ik pas na de herfst weer mee verder. Natuurlijk zijn er oneindig veel interieurs te fotograferen, maar ook buiten zie ik steeds weer nieuwe onderwerpen.
